Gönderi

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~ Bana öğretilen her şeyi yine dört dörtlük yapmıştım. Ailemin ve toplumun istediği her şeyi! Onların istediklerini yaparsam beni daha çok seveceklerini düşünüyordum. Kendim için yaşamanın bencillik olduğunu düşünerek hep başkaları için yaşadım. Ama bir de baktım ki dipteyim! Her zaman, “Erkekler ağlamaz!” demişlerdi... Ağlamadım! “Erkek güçlüdür!” demişlerdi... Güçlü oldum! “Erkek evin direğidir!” demişlerdi... Direk oldum! Ama o direk en sonunda çatırdadı! O güçlü adam, hayatın attığı tokatları tekrar tekrar yiyerek o kadar çok yoruldu ki, tuttuğu ve kontrol etmeye çalıştığı her şey, sonbahar yaprakları gibi sürüklendi gitti. ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
Sayfa 11
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.