~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
Bana öğretilen her şeyi yine dört dörtlük yapmıştım. Ailemin ve toplumun
istediği her şeyi! Onların istediklerini yaparsam beni daha çok seveceklerini
düşünüyordum. Kendim için yaşamanın bencillik olduğunu düşünerek hep
başkaları için yaşadım.
Ama bir de baktım ki dipteyim!
Her zaman, “Erkekler ağlamaz!” demişlerdi...
Ağlamadım!
“Erkek güçlüdür!” demişlerdi...
Güçlü oldum!
“Erkek evin direğidir!” demişlerdi...
Direk oldum!
Ama o direk en sonunda çatırdadı!
O güçlü adam, hayatın attığı tokatları tekrar tekrar yiyerek o kadar çok
yoruldu ki, tuttuğu ve kontrol etmeye çalıştığı her şey, sonbahar yaprakları
gibi sürüklendi gitti.
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~