·
43 görüntüleme
Bu konuda çok haklısınız. Ben P. Safa'dan 1990'ların ortalarında epeyce okuduğumdan, o yıllarda -tabi internet yok- elimin altında Milliyet Büyük Sözlük ve Kamusi Türki ile çok haşır neşirdim. Belki edebiyatçılar için bu form uygun olabilir lakin günümüz okuru için hiç bir şekilde eskimiş ve hatta epey eskimiş kelimelerin kullanımın cazipliği yok. Ve okuru da okumadan soğutuyor. Ben uzun zamandır Hüseyin Rahmi Gürpınar'ın külliyatını okumaya çalışıyorum. Şimdi TDK bunun Osmanlıcadan (ya da eski Türkçeden) yeni Türkçeye dönüştürdü. Sitesinde ücretsiz indirilebiliyor. Lakin okumak ve anlamak oldukça sıkıntılı. O yüzden sadeleştirilmişlerini tercih ediyorum. Yoksa o değer orada kaybolup gidecek. Şuradan da bakabiliriz: Peyami Safa bunu bugün yazsaydı o kelimeleri kullanır mıydı yoksa kullanmaz mıydı? O devrin kelimelerinden bazıları zaman içinde sürekliliğini devam ettirebilirken bazılarının ise son kullanma tarihi dolduğu için düşmeleri gerekiyor. Bu bağlamda daha uzun soluklu olması için sadeleştirme tarafındayım.
Elimin altında internet sözlüğü olması dahi işimi kolaylaştırmadı. Sizin okuduğunuz tarihlerde okusam daha da zorlardı evet. Ama inanın onun bile bi zevki vardı. En azından bir elimizde kitap varken diğer elimizde yine sayfalara dokunurdu. Şimdi ise farklı. ben elimde kitap varken habire teknolojik aletlerle haşir neşir olmayı sevmiyorum. Sanki kitapla arama birşey giriyor ve odaklanmamı kesiyor gibi. Bu yüzden derleyenler nasılsa ellerinin altında google varken, eskiden olduğu gibi sözlük karıştırmaya zaman harcamayacaklar diye düşünüyorlarsa bu çok yanlış. Zira okuma zevkini çok azaltıyor.
6 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.