Gönderi

Rangun'da gördüm ilk kez onu, hayvanat bahçesinde. Süslü demir çubuklu kafes içinde. Tek başına bir ak fil,demir kafes içinde. Gözleri kara,tırnakları kara, kendisi ak pak. İnsana bir bakışı var, sanki şimdi, dillenip konuşacak. Filler içinde akı az bulunur. Filler içinde tutsağı da az bulunur. Ormanda onu ayirmislar geçen yıl. Yüreği kafes sancısına dayanmiyor. Durmadan hortumunu kaldırıp bağırıyor. Gözlerinde yaş akıyor gürül gürül, kafessiz kardeslerini, yardıma çağırıyor. Diyorlar ki filler uzun yaşar. Ak fil,ak fil... Ne yapacaksın uzun ömrü, yerin kafes olacaksa,yüz yıl? Ak fil,ak fil.
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.