Kitapta göz ardı ettiğimiz gerçekler ve kendimizi inandırdığımız yalanlar bize hatırlatılıyor. Kitabı yavaş yavaş okudum çünkü başlarda çiçeğin agresif tavırlarına sinir oluyordum sonra onun aslında doğruları söylediğini kabullendim. Bunlar can sıkıcı meselelerdi ve biz insanlar bunları görmezden gelmekle meşguldük. Sarılmak isterdim çiçeğe iyiki ayza ile kesişti yolları iyiki unuttu o defteri orada. Şuan bile ağlıyorum sonu keşke böyle olmasaydı.NG Kabal’a beni çiçekle tanıştırdığı için teşekkür ediyorum.