Don Juan'ı bir tepe üstünde, ıssız İspanyol manastırlarının bir hücresi içinde görüyorum. Baktığı bir şey varsa, bunlar uçup gitmiş aşklarının gölgeleri değil, belki de İspanya'nın sessiz bir ovasıdır, kendine benzer bulduğu, görkemli, ruhsuz topraktır. Evet, işte bu parıl parıl ve hüzünlü görüntüde durmalı. Sonuncu son, beklenen, ama hiç istenmeyen sonuncu son, küçümsenesi bir şeydir.
Sayfa 91 - Can Sanat Yayınları, çev. Tahsin YücelKitabı okudu
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.