Sanat alanının tüketim alanından keskin sınırlarla ayrılmış olarak kendi mantığını izlediği dönemde sanattan beğenilirlik beklenmiyordu. Sanatçılar ticaretten uzak duruyordu. Adorno'nun sanatın "dünyaya yabancılık" olduğu şeklindeki ifadesi henüz geçerliğini koruyordu.