1923 sonrası yapılan ekonomik atılımlar hakkındadır.
Buğday dışalımı için, 1923’te 11,6 milyon lira (1 Amerikan doları=187 kuruş) ödenirken, bu bedel, 1924’te 16,2 milyon, 1925’te ise 18,9 milyon liraya çıkmıştı. Tarım destekleme politikaları sonucunda, yerli ürün hızla arttı. 1923’te 972 ton olan buğday üretimi, 1938’de 3636 tona çıkarıldı. Dışalım, 1926’da 1,5 milyon, 1927’de ise 0,9 milyona liraya geriledi. 1930’da buğday dışalımına gerek kalmadı. O günlerin övünç söylemi; “Buğdayı bile dışarıdan alıyorduk, şimdi ipekliyi memlekette yapıyoruz”du.
Ürün artışları buğdayla sınırlı değildi. 1923–1927 arasındaki 4 yılda, tütün 20,5 bin tondan 64,4 bin tona, üzüm 37,4 bin tondan 40 bin tona çıktı. 1920’de 20 bin ton olan pamuk üretimi, 1927’de 120 bin ton oldu. Aynı yıllarda 145 bin ton zeytin, 40 bin ton fındık, 28 bin ton incir üretildi. Reji İdaresi (Düyunu Umumiye’ye bağlı tütün şirketi) 1925’te dört milyon liraya satın alındı ve tütüncülüğe sahip çıkıldı. 1928’de toplam tütün üretiminin yüzde 70’i, fındık üretiminin yüzde 52’si, dışsatıma (ihracat) ayrıldı.
Sayfa 340 - Yahya Tezel, Cumhuriyet Döneminin İktisadi Tarihi, 3. Baskı, Tarih Vak. Yurt.Yay., İst., 1994, s. 354, “Âli İktisat Meclis Raporları”; aktaran Prof. Dr. Feridun Ergin, Yaşar Eği. Kül. Vak. Yay., No: 1, s. 24, Prof. Taner Timur, Türk Devrimi ve Sonrası, İmKitabı okudu
·
689 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.