Yüzleşme
Rüzgârı arkama alıp terminale doğru yürümeye başladım. Sigaramı yaktım ve dumanını havaya üfürdüm. Duman, rüzgârın etkisiyle yalpalayarak gökyüzünde dağılıp gözden kayboldu. Mutlu oldum. Böyle küçük şeylerden mutlu olurdum. Küçük şeylerden mutlu olan insanlar, küçük şeylerden mutsuz da olabilirdi. Yürümeye devam ettim. Terminal yakınında bir çay
··
6 artı 1'leme
·9,2bin görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Tanıdık geldi Mustafa hocam. Çay içerken dedim ben bu filmi Mardin'de görmüştüm. İlk izlediğim zaman da aynı şekilde düşünmüştüm. Hüzünlendiriyor insanı ama gülümsemeye mani olamıyorum. Çayı karıştırıyorum karıştırdıkça hepsi karışıyor. En iyisi biraz bekleyeyim diyorum. Bu sefer de otobüsü kaçırırım diye korkuyorum. Böyle garip bir sarmal. İlk izlediğimde de böyle olmuştu. Dedim demek ki insanlar hep aynı, en iyisi bir şey demeyeyim.
Evet Resul hocam iyi hatırladınız öyküyü. Devamı da olurdu ama öyle kaldı tabiii. Teşekkür ederim okuyup yorumladığın için.;)
2 sonraki yanıtı göster
Çok içten, samimi ve yaşanılan duyguyu okuyucuya hissettiren bir yazı olmuş. En azından benim için öyle oldu okurken. Emeğinize saĝlık 😊📃🖍
Bir yerde yazılarınzı yayınlıyor musunuz. Mustafa A.
Dergi digital vs..
Hayır burada paylaşıyorum zaman zaman. Belki ileride bir kitap çıkarabilirim ama şimdilik uzak bir hedef. ;)
2 sonraki yanıtı göster
‘Küçük şeylerden mutlu olan insanlar, küçük şeylerden mutsuz da olabilirdi…’ Kaleminize sağlık hocam.
İnsanın geçmişiyle yüzleşmesi geleceğiyle barışık olmasına vesile olur. Lakin insanın içi kan ağlasa da üzüntüsünü gizlemeyi başarabiliyorlar bir şekilde ama mutluluk saklanamayan bir duygu diye düşünüyorum. O ışığını bir şekilde yansıtarak sızacak bir çatlak bulur. Emeğinize sağlık. :)
Yüreğine sağlık Mustafa A. .
Üstelik Mevlana'dan da hiç alıntı eklememişsin:)) İşte gerçek yazar diye buna derim :)
Estağfurullah😅Aslında Mevlana'dan bir epigraf fena gitmezdi ama Sezgin Kaymaz hepsini kullanmış.;)) Teşekkür ederim okuduğun için.
4 sonraki yanıtı göster
Biz milletçe bu flashback'lere bayılırız... 😅 İnsanın çocukluğuyla, gençliğiyle, hattâ yaşlılığıyla konuşması güzel fikir :) Ya da asıl kafası karışık olan benim 😂
Ama şu konuda yazarla aynı fikirde değilim; insan hüznünü gizleyebilir ama sevincini koyacak yer bulamaz bence...
Öykülerin devamını bekleriz hocam👏
Güzel yakalamışsınız karışıklık yok.;) Aslında sahte sevinclerimiz olur. Mutlu gibi görünmek daha kolaydır ama mutsuzu oynamak daha zordur. Ki çoğu zaman mutluluk maskemizdir. Yani ben öyle düşünüyorum.;)
Teşekkür ederim okuduğun için. Mizah olmasın denmisti bu öyküyü yazarken. Zamanında Semih, Erhan, Turhanlar, Resul abiler falan bir öykü kitabı çıkarma fikrimiz vardı. Onun için yazmıştım. Tabii hayal oldu o fikir. Ben de paylaşayım dedim.
2 sonraki yanıtı göster
Yolculuğumuz hep geçmişe mi olur? Belki de geçmişinizdir içinize doğru yolculuk eden.. Hani aslında Mardin'den çıkmış yola da, gidemedi, anlatırken anladı, geçmişinden kaçamayacağını. O yolun yarısından dönmenin kâr olduğunu düşündü, sizi geleceğinize uğurladı. Yarım kalanlarla hesaplaşmaya, taşları yerine oturtmanın ihtiyacıyla yolculuğuna son verdi.
Hocam, geçmişimizde yarım kalan her hikaye, geleceğimizin iplerini kendine düğümler...
Kaleminize sağlık. Okumaktan keyif aldım.
"O yolun yarısından dönmenin kâr olduğunu düşündü, sizi geleceğinize uğurladı."👏 Geçmişinde yaşayan insan her zaman mutsuz olacaktır. Ne bu anın tadını çıkarabilir, ne de geleceğe umutla bakabilir. Geçmişle de şöyle bir yüzlesip ona elveda demelidir. Güzel yorumun için teşekkür ederim.;)
1 sonraki yanıtı göster
“Anne, her şeyimizin başladığı o ilk barınağımız.“
“Görünürde bir otobüs yolculuğuydu ama asıl gittiğim yer geçmişimdi. “
“Sevincimizi gizleyebiliriz ama hüzün ihanet eder bize, kendisini ele verir. “ 👌
Emeğinize sağlık öğretmenim içinde; sağlam, düşündüren ve hüzünlü cümlelerin olduğu bir hikaye okuma fırsatı verdiniz. ☺️
Çok teşekkür ederim güzel yorumunuz için. İçinden sözleri bu şekil görmek de ayrı güzel geldi. ;)
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.