Renkleri seviyordum ben, en çok da kırmızıyı. Mevsimleri seviyordum; mevsimlerden baharı, baharlardan ilkbaharı. Umut etmeyi, hep gülmeyi, hayal etmeyi seviyordum. Bir sokak çocuğu olarak görünürde hiçbir şeye sahip değildim belki, fakat ben hayalini kurabildiğim her şeyin sahibiydim. Çünkü gözde değil, gönüldeydi meselem benim.
Sayfa 23 - Timaş genç
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.