insan yaşlandıkça belleğin o örtücü işlevi azalıyor ve insan çok eski günleri, yüzleri, olayları inanılmaz bir kesinlikle anımsıyordu. Donuk renkli anılar yeniden renklenip canlanıyor, sesler zamanın o tenekemsi yankısını kaybedip kendi özgün tınılarına kavuşuyorlardı. İşte bunun adı bunama, diyebilirdi Rachel'a.
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.