Benim de en fazla diğerlerininki kadar karmaşık bir hayatım oldu. En fazla o kadar acıklı, en fazla o kadar neşeli. Herkesin tek bir hayat yaşama şansı elde ettiği ve kendi sıradan hayatını biricikleştirmek derdine düştüğü, buna inanmaya ihtiyaç duyduğu bir dünyada, bu ilkel arzumu öldürmeyi az çok becerdiğime inanıyorum. Artık kendimi önemsemeye, öyle ya da böyle bir şekilde dünyanın merkezine koymaya çalışmıyorum. Bu tür bir çabanın sadece beni ilgilendiren, kimsenin farkına bile varmadığı ve dolayısıyla amacına ters düşen saçma sapan bir ruh hali olduğunu fark ettim belki de. Başıma taş düşmedi, müthiş bir hakikate uyanmama vesile olacak efsunlu bir düş de görmedim. Bir olay yaşayıp da hayatının seyrini değiştirmeye karar verenlerden değilim ben. Bu bile kendini ve yaşadıklarını gereğinden fazla ciddiye almak değil midir?
Sayfa 39Kitabı okudu
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.