“seni seviyorum” sözünü — o çok önemli sözü — çok sık kullanıyordun, bu beni rahatsız ediyordu; sanki fazla sık söylenirse, sıradanlaşacak, içi boşalacak, anlamı yitecekmiş gibi geliyordu bana — bir yalana dönüşecekmiş gibi…
bu duygumu anlattım sana; sen de “peki söylemeyelim, başka birşey söyleyelim ki öteki anlasın” dedin.
ben “şimdi bir martı uçtu” dedim — biliyorsun; daha önce de “bırak güvercini uçsun” demiştim.
anladın.
anlıyordun.