Gördüğüm ve hissettiğim acılardan yoruldum artik, patron Yağmur altında bir ispinoz gibi yalnız, hep yollarda olmaktan yoruldum. Hiçbir zaman bana eşlik edecek, bana nereden geldiğimizi, nereye gittiğimizi ve nedenini söyleyecek bir yoldaşım olmadan. Insanların birbirlerine karşı bu kadar kötü olmalarından yoruldum. Yardım etmeye çalışıp da edemediğim bütün o zamanlardan. Karanlıkta olmaktan yoruldum. Asıl da acıdan çok fazla. Eğer sona erdirebilseydim, yapardım. Ama yapamıyorum.
Sayfa 366Kitabı okudu
·
221 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.