“İşte bu basit denklemi doğru işletmezsek yaşam filan yok
tabii. Bu durumda yaşam denilen, her an sadece aynı dizinin
tekrarlarını izlemekten ibarettir. Tatsızdır, heyecansızdır,
zaten bildiğin şeylerle sürekli anlamsızca, bütüne katkısızca,
tekrar tekrar bir araya gelmektir. İnsan olmak, sonsuz
sınırsız bir potansiyel denizini deneyimlemek iken, kendi en
üst ihtimaline bir yolculukta her an ‘OL!’ deyip olmak iken,
bu uyku ile yaşanan, olsa olsa sorumsuzlukla sürdürülen bir
sefalettir!”