isa peygamberin çarmıha gerilmesine dair..
Ceza hemen infaz edildi. Roma askerlerinin İsa'yı idam ettiğine şüphe yok. Çarmıha gerilme, özellikle zalimce ve acı veren bir infaz biçimiydi; felç belirtileri kendini gösterene ve organ yetmezliğiyle ölüm gerçekleşene kadar bu işkence birkaç gün sürerdi. Bunun yanında, mahkumun haysiyetinin hiçe sayılması da cabasıydı: Beden, yırtıcı kuşlara yem olması için çarmıhta asılı kalır, bu sırada insanlar da alay ve hakaret ederdi. Bütün bunlar daha caydırıcı olmak, başkalarına ibret verme etkisini arttırmak içindi. Olağan infaz ritüelinden sonra, asıl çarmıha gerilmeden önce idam infaz ekibi tarafından ceset kırbaçlanırdı (Markos 15: 16-20).
Golgota infaz yeri, şehir surlarının dışında, kuzeybatı daydı. Burası bir taş ocağının üzerindeki kayalık bir tepeydi.
İsa peygamber, başka iki "suçluyla" birlikte öğle saatlerinde orada çarmıha gerildi. Muhtemelen kırbaçlama sırasında uğradığı kan kaybı sonucunda, ölümü beklenmedik bir şekilde sadece üç saat içinde gerçekleşti. Havarilerinden sadece üç kadın oradaydı, aralarında Mecdelli Meryem de vardı.
Belki de onun son sözünü duyan ve ileten onlardı: "Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?" (Markos 15: 34)
Sayfa 114Kitabı okudu
·
1.003 görüntüleme
Meclisin İsa'ya yakın duran ve Ferisilerden olduğunu tahmin ettiğimiz üyesi Arimatea'lı Yusuf, cesedin gömülmeden bırakılıp çarmıhta asılı kalması utancının yaşanmasını engellemiştir. Onun ricası üzerine Pilatus cesedi alma iznini verdi ve Yusuf cenazeyi Şabat gününden önceki ak şam, kaya mezarına defnetti (Markos 15: 42-45).
Şabat günü sabahında cesedi mesh etmek için mezara gelen kadın havariler kaya mezarını boş buldular (Markos 16: 1-8). Ve muhtemelen kısa bir süre sonra Petrus ile on iki havarinin, kaçtıkları Celile'de "Tanrı tarafından diriltilmiş" İsa'yla karşılaştıkları duyuldu (1 Korintliler 15: 5).
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.