Ritüeller muhafazanın sembolik teknikleri olarak tanımlanabilir. Onlar dünyada-olma halini evinde-olma haline donüştürür. Dünyayı güven duyulabilen bir yer [Ort] haline getirirler. Mekânda bir ikametgah neyse, onlar da zamanda odur. Onlar zamanı ikamet edilebilir kılmaktadır. Hatta bir ev gibi içinde yürünebilir kılmaktadır. Zamanı düzenlemekte, dayayıp döşemektedir. Antoine de Saint-Exupéry, Citadelle başlıklı romanında ritüelleri muhafazanın zaman teknikleri olarak betimler: "Ev [Heim] mekânda neyse, ritueller de zamanda odur. Çünkü zamanın bize, akıp giderken bizi aşındırıp tüketen ve tahrip eden birşey gibi değil de bizi tamamlayan ve yetkinleştiren birşey gibi görünmesi iyidir. Zamanın bir bina olması iyidir. Böylece şenlikten şenliğe, yıldönümünden yıldönümüne, bağbozumundan bağbozumuna geçerim yolları arşınlayarak, tıpkı çocukken būtun adımların bir anlamının olduğu sarayda, babamın sağlam yapılı sarayında kurul salonundan dinlenme salonuna doğru giderken olduğu gibi." Zaman, günümüzde sağlam bir yapıdan yoksun kalmıştır. O bir ev değil artık, hercai bir nehirdir.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.