Eh, koyun deyip geçmeyelim. Onların içinde de ne koçlar ne yiğitler vardır. Dünya kuruldu kurulalı bütün koyunlar çobanla, köpekle yaşamadılar ya! Onlar da bir zamanlar kasaptan, celepten, çobandan, köpekten habersiz, yiyeceklerini kendileri arayıp bulurlar,
düşmanlarını kendi sert boynuzları ile yıldırıp kaçırırlardı.
Ama onların yağlı etlerine göz dikenler, sütünden yağ ile peynir derisinden kürk ile çarık yapanlar, her şeyden önce koyunları, çobansız kalırlarsa kurdun kuşun şikârı
Olacaklarına, kendi başlarına açlıktan öleceklerine inandırdılar. Bu böyle sürüp gittikçe koyunlarda kendilerine inanmaz,
Kuvvetlerine güvenmez oldular. Sandılar ki ,
Çobanın onları canavardan koruması, önlerine
Bir tutam ot atması, yumuşak etleri için değil, kara gözleri içindir