İnsan zihindir
"Bak Aziz can, sana okuyacak tekrar edilecek bir şeyler veririm kanatlandım sanırsın, bir tekrar veririm başın döner kaybolursun, ibadete koyarım öyle böyle terbiye olursun, ezilirsin suyun çıkar, pek çok şey yapılır ve sen aslında bir şey, gerçek manada bir şey olmazsın anlıyor musun? Tavrın değişir, evet, isteklerin törpülenir, çevre seni beğenir evet, bunlar olur, senin az çok rahat bir ömrün olur, insanların ekserisinin düştükleri yazıklanma kuyusuna düşmezsin, acaba demezsin, yaşlandıkça da balın artar, tevekkülün artar, bunlar olur ama bunlar aslında hiçbir şeydir. Avama göre değil elbet, yine bir şeydir, ama aslen hiçbir şey göremediğin bir aralıkta durmaktır sadece. İçin kendince rahattır, bazen şaşılacak derin nefesler alabilir, başkasına tavrınla hayret hatta haşyet verebilirsin, bu dünyaya, seni görene bir poz ve bakış bırakabilirsin, bu da bir şeydir ama bunlarla olmaz. Bunlar, bu uhrevi sanılan şeyler de aslında aşırı dünyevidir, dünyanın başka bir yüzüdür sadece, yine dünyaya aittir. Baharın gördüğümüz çiçekler gibidir, varsın olsun ama yetmez. Güzelliktir sağ olsunlar, onlar olmasa bu dağlar hiç çekilmez. İnsan bakacak bir şey aradığında onları görmek yine de iyidir. Ama işte ama var. Sen, her şey bittiğinde, her şey elendiğinde kalacak olan olmalısın. Bu kolay değil. Bu herkesin işi de değil. Ne kadar istense de olmaz. Bunun zaten bir oluru varsa ve sen çok uğraşırsan bir ihtimaldir. Sen o ihtimal olmaya çalışacaksın. Bu zihnen olacak. İnsan zihindir. Koca bir zihin. İdrakle olacaksın, idrak edeceksin demiyorum, idrak olacaksın, idrake dahil, ona içinden olacaksın. İnsan idrak olabilirse bir şey olmanın kıyısında seyre durabilir. İnsan kaderinden daha güçlüdür.”
Sayfa 215Kitabı okudu
·
87 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.