Benlik sevgisinin ve insandaki bu ben'in mahiyeti sadece kendini sevip kendini düşünmektir. Fakat elden ne gelir? Sevdiği şeyin, yani benliğin zaaflarla ve sefaletle dolu olmasını engelleyemez. Büyük olmak ister ama kendi küçüklüğünü görür; mutlu olmak ister ama kendi zavallılığını görür; kusursuz olmak ister ama kendi kusurlarını görür. İnsanların saygı ve sevgisine mazhar olmak ister ama kusurlarının sadece, İnsanların hoşnutsuzluk ve hoşgörüsünü hak ettiğini görür. Kendisini içinde bulunduğu bu rahatsızlık, hayal edebilecek en adaletsiz, en cani tutkuları doğurur. Çünkü benlik, kabahatleri konusunda kendisini ikna ve ihtar eden bu hakikate karşı, amansız bir nefret beslemeye başlar.
Pascal, Düşünceler
Sayfa 7 - ERIC HOFFER, Olvido kitapKitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.