Bireyin Kaybolan Felsefesi
LBu platformda tanıdığım ve ilk eseri ile okuma şansı bulduğum değerli öğretmen arkadaşım 
Sevgi Ozan'ın eserini büyük bir keyif ile bitirdim. 2024 senesinin bitirdiğim 5.inci kitabını sizlere incelemek istiyorum.
Kitabın mecrası öğretmenimizin mesleği Felsefe. Fakat gerçek manası bence kaybolan bireysel derin felsefeyi kategorize ediyor. Bölüm bölüm değerlendirmek gerekirse bir kadının iç sesi olarak dikkat çekiyor.
Felsefi İmgeler Üzerine olan bölümü derin yazılar ile beğendim. Kurak Çalının Düşü bölümünde biraz felsefeye giriş ve Empodokles üzerine betimlemeler, Sığ Bedenin Derin Varlığının İnce Yolunda ismi zaten başlı başına bir aforizma, Bir Takım İnsanlık Bir Takım Domuzluk bölümü biraz eleştirel yaklaşım, Nesnel Bir Varlık Olarak Ben'in İnşası Bölümü güzel idi, Ancak Söndüğünde Parlayan bölümü kitaba adını veren bölüm, 
Franz Kafka yazarımızın 
Dava itfahen, 
Virginia Woolf isimli yazarımızın 
Mrs. Dalloway ithafen, Franz Kafka isimli 
Dönüşüm ithafen ve diğer yazarların eserlerine ithafen yazılar var.
Acı hem unutmak hem unutamamaktır, hakikat yalnız susturulduğunda konuşabilirdi diye de 2 güzel alıntısı aklıma takıldı ve çok beğendim. Ayrıca filmlerle ilgili olan bölümde muhakkak 1980 yapımı The Elephant Man filmini izlemek istiyorum. Kusur insanın yüzünde değil yüreğindedir sözünü ise çok çok beğendim.
Değerlendirme yapmak haddime düşmez çünkü Felsefe günlük hayat için karışık bir algoritma idir. Felsefe hayatın kendisidir. Hele hele rıhtımda yalnız yaşayan kıyıya bedeni yaşarken vurmuş bir bayanın ciddi manada kendi kayboluşundaki metaforu anlatıyor. Kaybolmuyor muyuz hayatta yaşarken ölmüyor muyuz, kefenlemiyor lar mı hadsiz fikirleri ile bedenimizi ve geriye sadece soluk bedenler kalıyor.
10 üzerinden 10. Tek kötü eleştiri Felsefe dünyasının ağır dilinin bu kitapta da yer yer kendisini ezici bir üstünlük ile satırlara vurması. Yazarı tebrik ediyor kendisine yeni kitaplarda başarılar diliyorum.
··
281 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.