Ey dünyanın Kulu! İnsanların kölesi! Gömleğin, sarığın, para–pulun, övgü ve yerginin kölesi! Yazıklar olsun sana! Yazıklar olsun! Tepeden tırnağa dünyaya aitsin, her şeyinle Rabbinden başkasına aitsin. Yalnızken ve insanlar arasındayken Rabbinden nasibin nerde senin? O seni kendisine ibadet etmen için yaratmadı mı? Birazcık akıl ve fikri olan Rabbine ibadet eder ve en önemli her işinde ona müracaat eder. Akıllı olmayansa böyle yapmaz. Kalbi insanlarla ilgilenir ve dünyayı sever. Zahiriyle müslüman olduğunu iddia edenlerin çoğu kâfirlerin dediği gibi "Hayat bu dünyada yaşadığımızdan ibarettir. Bu dünyada birilerimiz ölür, birilerimiz doğar ve hep böyle devam edip gider." derler.
Sayfa 102 - GelenekKitabı okudu
··
1 artı 1'leme
·110 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.