Çok uzun zamandır ilk kez anneyi düşündüm. Hayatının sonuna doğru neden bir ''nişanlı'' edindiğini, neden hayata yeniden başlıyormuş gibi bir oyun oynadığını anladım gibi geldi. Orada, hayatların söndüğü o bakımevinde, orada akşamlar hüzünlü bir fasıla gibiydi. Ölümü o kadar yakınken Anne kendini her şeyden bağımsız her şeyi yeni baştan yaşamaya hazır hissetmiş olmalıydı
Sayfa 109Kitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·91 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.