O gece hastalığımdan fazla zihnimi işgal ettiğinin farkında olmadan yalnız bunu düşündüm. Nüzhet'le beraber büyüdük. Benden yaşça büyük olduğu halde,onun küçükken bebekleriyle oynamasını ben istihfafla seyrederdim, bilhassa hastalığımdan sonra. Ben ondan evvel,ruhen çocukluktan çıktım, daha evvel ciddileştim. O hâlâ çocuktu. Kendimde kaybettiğim şeyleri onda buluyordum. Fakat bütün bunları arkadaş hisleri sanıyordum.
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.