Bu yüzden gönlümüz, ruhumuz, duygularımız sürekli bir seyir halindedir. Aslında sürekli geziyoruz. Bu gezmeye en güzel örnek gözdür. Göz sürekli deveran halindedir. Seyir, seyran içindedir. Ama seçen göz değildir, gönüldür. Neşet Ertaş da güzel türküsünde öyle der: "Gözdür âlemi gezer, gönül birinin olur."
Sayfa 165