İnsan ruhsal yapısından ötürü, kendisine aşan ve kendisinden sonra yaşamayı sürdürecek olan bir nesneye bağlanmazsa yaşayamayacağını yazanlar olmuştur. Bu zorunluluğu da büsbütün yok olmama yolunda duyduğumuz gereksinimle açıklarlar. Yaşam, derler, ancak bir var olma nedeni görüyorsak, bir amacı varsa, zahmete değiyorsa çekilir. Birey, tek başına, kendi etkinliği için bir amaç değildir. Birey pek küçük bir şeydir. Yalnız uzamla değil, aynı zamanda zamanla da sınırlıdır.
Sayfa 204 - Pozitif yayıneviKitabı okudu
··
122 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.