1930 ve 40'larda siyasi sistemin açık İslamcı toplumsal örgütlenmeye geçit vermediği doğru olsa da yine Nakşibendi gelenekle ilişkili iki karizmatik figürün kendi etraflarında kapalı cemaat örgütlenmesine giriştiklerini görüyoruz. Süleyman Hilmi Tunahan (1888-1959) ve Said Nursi.