Mehmed Âkif, Sebîlürreşâd’da “Ye’se Düşenler Müslüman Değildir” başlıklı makalesinde de Kur’an-ı Kerim’deki konuya ilişkin ayetleri göstererek Müs-lümanlara ye’se (ümitsizliğe) düşmenin haram olduğunu ve bunun nedenini açıklar:“… Ey cemaat-ı Müslimîn! Bu okuduğum ayât-ı celilenin birincisi Sû-re-i Yûsuf’da, ikincisi Sûre-i Hicr’de, üçüncüsü Sure-i Zümer’de, dör-düncüsü de Sure-i Secde’dedir. Dördü de ye’si, Allah’ın rahmetinden, inayetinden, nusretinden ümidi kesmeyi, suret-i kat’iyyede nehy ediyor. Bunun neuzubillah küfür olduğunu, dalal olduğunu açıktan açığa ümmete bildiriyor. Evet, ayat-ı kerime sarihtir. Hiç te’vil götürür yeri yoktur…
·
11 görüntüleme
Lakin neden ye’is bu kadar şiddetle nehiy buyuruluyor? Neden ye’is dalal ile küfür ile bir tutuluyor? Bakalım bu noktayı biraz tedkik edelim.
Evet, uzun uzadıya düşünmeye hacet yok. Bir Müslüman ye’se düştüğü gibi Cenabıhakk’ın fisebilillah çalışanlara va’d buyurmuş olduğu necatı, selameti, muvaffakiyeti, nusreti inkar etmiş oluyor. Hiçbir surette hulf etmesine, haşa yalan çıkmasına imkan tasavvur edilemeyen va’d-i İla-hiye inanmamak, acaba Müslümanlıkla te’lif edilebilir mi?
Bu dünyada güvenilecek, dayanılacak, hiçbir hadise ile hiçbir inkılab ile zerre kadar sarsılmayacak, müteessir olmayacak bir şey varsa o da Cenabıhakk’ın inayeti, merhametidir”
(Sebilürreşad, 3 Şubat 1337:
293-294).
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.