24 yıldır yetimim... Dünyadaki "gerçek anneler için" şunu söyleyebilirim ki, bir annenin yerini hiç kimse dolduramaz. Müsaadenizle bu sabah gördüğüm bir rüyayı konuyla ilgili olması açısından paylaşmak istiyorum. Bu sabah rüyamda annemi gördüm. Karanlık, geniş bir odada sırt üstü uzanıyor, fakat hiçbir yere hareket edemiyordum. (Sanki kabirde gibiydim) Odaya Annemin girmesiyle birlikte oda birden aydınlandı ve ben sonunda yerimden kalkabildim. Doğrulur doğrulamaz ona sarıldım. Karşılıklı salavat getirdikten sonra uyandım. Bugün de annemi görünce ona sarıldım. Gördüğüm rüyayı anlatmam üzerine adeta rüyayı tekrarlamış gibi olduk. Eskilerin de dediği gibi; Ana gibi yar olmaz... Allah kimseyi annesiz (çaresiz, güçsüz, kimsesiz... Kısacası kim ne derse desin...) bırakmasın. Rabbim size, annenize ve ailenize sağlık, sıhhat, sabır ve afiyet versin.