Postmodernizme dair yaklaşımımın totalize edici olduğu kimsenin gözünden kaçmadı. Ancak bugün ilginç olan soru, bu bakış açısını neden benimsediğim değil, neden bu kadar çok insanın bu bakış açısını skandalvari olarak gördüğüdür (ya da görmeyi öğrenmiş olduğudur). Eskiden soyutlama, fenomenleri, özellikle tarihsel fenomenleri anlaşılmaz ve uzak kılmanın stratejik yollarından biriydi; alelacele bir işe dalındığında -yıldan yıla kültürel ve enformasyonel iletilerin, art arda gelen olayların, acil önceliklerin deneyimiyle- soyut bir kavramın yarattığı beklenmedik mesafe, görünüşte özerk ve ilgisiz olanlar arasındaki ilişkilerin ve normalde yalıtılmışlık içinde ve teker teker anımsadığımız şeylerin ritimlerinin daha bir küresel nitelenmesi, biricik bir kaynaktır, çünkü özellikle önceki bin yılın tarihi bizim için daima en az ulaşılabilir olandır. O yüzden tarihsel yeniden kurma, küresel niteleme ve hipotezler öne sürme, yakındaki "vızıltılı karışıklıktan" soyutlamaya gitme, günümüze yönelik daimi kökten bir müdahale ve kör kadere karşı direniş vaadiydi.
Sayfa 45 - Dost Kitabevi Yayınları, 2005.Kitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.