Vicdanın iliğimi hiç kemirmediğini, vicdan ki
Yüreğe geçirir sivri pençelerini, vicdan
Çağrılmayan konuktur, istenmeyen arkadaş, Zorba alacaklı geceyi karartan, kahredip mezarı
Ölüyü söküp alan o cadılar cadısı...
Hiç mi?... Sen, servetinin yolu
Acılardan geçen-gel de gör kanla kazanılmış
Şu içler acısı, boş serveti. Elimden gelseydi Değerbilmez gözlerden gizlerdim bu mahzeni.
Kalkacak gücüm olsaydı mezardan, keşke dönüp
Buraya, kasaya oturtulmuş nöbetçi bir ruh,
Canlılardan koruyabilseydim onu şimdiki gibi.
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.