Gönderi

O içinde büyüdüğüm evin bahçesindeki ağaçları bile özledim. Oradaki bir gül ağacı, ayrıldıktan sonra anlıyorum ki benim dostummuş. O odalar, o çehreler, o köşeler bütün çocukluğumun, mutluluğumun hatıralarıymış.
Sayfa 42
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.