İnsanın ruhu hasta düşmeden, duyguları yara almadan bedeni hasta olmazmış. Bunu bana hep annem söylerdi. Ona da annesi söylermiş. Acaba neden hastalandığımı anlamamış mıydı? O da mı üşütmekten sanıyordu? Ruhumdaki çatlak, oradan sızan acı his uzun zaman önce yerleşmişti içime. Çok bile dayanmıştı bedenim aslında buna. Ben basit bir soğuk algınlığına yenilmemiştim. Günlüğüm gitmişti. Yazdıklarım kül olmuştu. Doru'yu yaşattığım tek yer kaybolmuştu. Bir içimdeki o yer, oluk oluk sızan o çatlak kalmıştı ondan geriye.
Sayfa 47
·
127 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.