Alman komutanları yürüdükleri yanlış yolda yürümeye devam ediyorlardı. Kendilerine, haklı savaşlarını bile kaybettiren insancıl sevginin ne olduğunu bir türlü öğrenememişler, her zaman zaferin arkasını şiddet ve korku olarak bellemişlerdi. Albay Alfons Karr da bunlardan biriydi. O da tanrısı Çelik ve zırh olan bir genelkurmayın, demir bir elle çalıştırdığı ve imalata geçirdiği bir fabrikanın tornasından çıkmıştı. Alfons Karr’ı Mitza gibi bir kadın, bir ana doğurmamıştı. O Reich seri numarasını taşıyan bir piyondu. yaşamıyordu, onu oyun tahtasının üstünde bir yerden bir yere süren yabancı ellerdi. Kalbini çıkarmışlar, yerine yalnız Germen hayalinin yararına çalışan güçlü bir dizel motoru takmışlardı. Dizel motorunun duygularla ve insancıl davranışlarla değil, mazotla çalıştığı da bilinen gerçeklerdendi.
Sayfa 213Kitabı okudu
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.