Çocuğun olmadı. Karın çocuk isteyip istemediğini sormuştu sana. Kendini daha olgun hissetmiyordun, günün birinde olgunlaşacağından da emin değildin. Bir çocuk dünyaya getirmek öyle önemli, öyle gizemli bir işti ki, onu doğru dürüst gerçekleştirebileceğine inanmıyordun.
Yaşamı aktarma yetinin seni aşmasını kabullenmen gerekiyordu. Annenle babanın da seni doğurmaya karar verirken, senin bugün olduğundan daha akıllıca davrandığını düşünmüyordun. Onların kararındaki bencillik, hafiflik karşısında şaşırıp kalıyordun. Olduğun kişiyi, olmanı istedikleri kişiden çok daha az isteyeceklerini düşünüyordun. Kendini bir sahtekar gibi hissediyordun, çünkü onları düş kırıklığına uğratmamış olsan da,kurdukları düşlere hiç benzememiştin.
Sayfa 68Kitabı okudu
·
260 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.