Nasıl da iğdiş etmişler ağac seni,
Nasıl da tuhaf duruşun, nasıl garip!
Nasıl da çekmişsin binbir çile,
Kalana kadar içinde safi inat ve irade!
Ben de senin gibiyim, küsmedim
Şu igdiş edilmiş, çileli hayatıma
Günbegün çektiğim eziyetin içinden
Ceviririm alnimi ışığa.
Latif ve narin ne vardiysa içimde,
Hoyratça kırdı geçirdi dünya,
Memnunum, barisigim yine de,
Sabırla yeni yapraklar veririm
Yüzlerce kez kırılmış dallarimdan
Ve tüm acılara rağmen hâlâ
Aşığım ben bu divane dünyaya