“ Çocukluk günlerimden en çok bel bağladığım umutların yıkıldığı güne kadar hep böyle olmuştur. Ben bir ağacı , ya da çiçeği sevdim mi , ilk sararıp solan o olurdu . Bir narin ahuyu seveyim demeye kalmadan ahu beni iyice tanır tanımaz bir bahçıvanla evlenmeyi kararlaştırdı . “
Sayfa 393Kitabı okudu
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.