Ne zaman yıllar önce aldığım bir kitabı okumaya başlasam hayal kırıklığına uğruyorum. "Koku" kitabını begenmeyince kendimi klasik bir eserin kollarına attım o da beni sallayıp duvara fırlattı. :) Yıllara meydan okumuş eserlerde esrarengiz konudan ziyade güzel, içine çeken bir işleyiş arıyorum. Ama bu kitap Yeşilçam tadındaki konusunu çok cılız ve basit anlatmış. Ne karakterler ne de duygular bana geçmedi.
Yosmalık yapan bir kadın ile onu her şekilde kabul eden bir adamın ilişkisini anlatmış. Kitabın başında kadının kötü bir hastalıktan dolayı öldüğünü öğreniyoruz. Sonra geriye dönüşle olay anlatılıyor. Her şey tahmin edilebilir bir sıra ve sığlıkta ilerliyor. Oğlu değil de Dumas'ın kendisi yazsaymış daha okunabilir olurdu.
