Nasıl ki bir trajedi yarattığı sonsuz acıyla bir aileyi bir arada tutan bir anlaşmayı bozuyorsa, aynı trajedi paramparça olmuş bir alenin yıllar boyunca tüm güçleriyle birbirleriyle mücadele eden, birbirlerini yaralayan, görmezden gelen ve birbirlerinden uzaklaşan üyelerini yaklaştırabilirdi. Bu suya atılan taş kuramıydı: Eğer su durgunsa taş çalkantı yaratır ama su zaten çalkantılıysa orada tam tersine durgunluk yaratır.
Sayfa 222Kitabı okudu
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.