O tertemiz, sevimli gülümseyişin parlaklığını, mutluluğunu hiç yitirmesin. Yalnızlık içinde yaşayan ve sana karşı şükran dolu olan kalbe tattırdığın mutluluk anı için sana minnettarım. Tanrım! Ne uzun andı o! Bir insan hayatı için de olsa, az mıydı?
Sayfa 59 - Varlık YayınlarıKitabı okudu
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.