Bizi yalnızlaştıran ruh, çünkü,
emin olmak ister birleştirdiğine bizi.
Sayfa 25 - Ayrıntı
·
344 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Çoktan unutulmuşun içinden, yükselip yavaşça,
çıksa karşımıza vaktiyle öğrendiklerimiz,
tertemiz işlenmiş, hafif, ölçüsüz
ve dokunulmaz olanda yaşanmış.
Kastımızın olduğu yerde başlar söz;
hükmü sessiz sedasız aşar hepimizi.
Bizi yalnızlaştıran ruh, çünkü,
emin olmak ister birleştirdiğine bizi.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.