Kelimeler önemlidir!
Sayfa 61Kitabı okudu
Ve üslup kimliğindir...
Hiç eskimeyen o kitap...🧡
Hem de çok, farkında bile değiliz.
Çok beğendim bir kitaptır.
Sözleri biz işiterek topladık.
O,sözlerin neye dendiğini anladık?
Söylediler bu annedir,bu baba.
Hem kendisin hem sözünün alana.
Oldu net bu sözler neye denir.
Baxıb onlara başka söz mü denir?
Her gün yeni sözleri de işitmiş.
Ona sözler hepsi böyle verilmiş?
Sonra yeni kelimeleri de duydu.
Kelimeyi bildi ama kendsin göremiyordu.
Bunu alır almaz beyine fikir geldi.
Bu sözler ise hep bizleri incitdi.
Sözü söyləyən haberdar mı bundan?
Duyan kendisi sadece kör olur bundan.
Sözler var ne olduklarını bilmiyor.
Söylediği boş sözler onu ezdiriyor.
Sözü veren kendisin seven gösterir.
Duyana o,sözlerler eziyet edir.
Yetiştirdi çaresiz nesil sevindi.
Ne yazık ki,duyan hiç sevinmedi.
Yaptıkları o,sözlerden törenir.
Düşündüğü sözler emel getirir.
Veren ona güya vermiş doğrular.
Bu bilgiler cevapları hiç açar?
Sözleri bilsek de biz,
Neye dendiğin bilmeyiz.
Yaşamı istek bilib,
Düşünce özgürdür deriz.
Akıla fikirdir dedik.
Fikire yaşam dedik.
Vücud hiss edir dedik,
Bu hayatı mahvettik.
Sevgi bilinmez nedir.
Ona bağlılık denir.
Zeka bilgi olarak,
Bize bilgi verilir.
Yaşam olmuş söz söylemek,
Sözlerden cümle düzmek.
Konuşarak vakit geçirib,
Ölümü yakın etmek.
Yaşamdan acı çeker,
Yalnışa doğru diyen.
Gerçeği göre göre,
Yanlışa alkış eden.
Anlamak ise bize,
Artık ilginç gelmiyor.
Düşünerek konuşmak,
Daha ilginç gelmiyor?
Düşünen bir beyinle,
Sadece idea verdik.
Bu yaşamı ilimle,
Çözebiliriz söyledik.
İlim cismi takib edib,
Hareketleri bilmek.
Bu bilgilerle yine,
Tekrar sualler vermek.
Tekrar suallar verib,
Yine cismi izlemek.
Anlama ulaşmak için,
Beyinde fikir etmek.
Yaşam ilimle çözülür?
Neden sorular olur?
Anlayışlı beyinde de,
Hiç bilgi soru sorur?
Sonra düşünerek biz,
Mantık çözer dedik.
Mantıkı bilgiyle biz,
Özgelerden öğrendik.
Zaman bilgiyi artırdı,
Sonra mantık yaratdı.
Zaman bilinçli görüş,
İnsanlarda yarattı.
Sözü söze ekleyib sözlerden söz yaratdı.
Sözleri arayarak sorulara bağlandı.
Sualleri yaratır sadece o,söz ile.
Soruların cevabın verer insan söz ile.
Bu dönür hey dolaşır hiç bir an durmuyor.
Bu oyunu oynayanın hiç sabrıda yaranmıyor.
Bir göre bilse onu bulacak ipucunu.
Nasıl görsün sorular arıyor ipucunu.
O kadar yanlış var ki,nasıl sakin dayansın?
Fikir izin verir ki,hele bir de yaşasın.
Geçileni yaşayıb nasıl geçip anlamır.
O,geçdiği şeylerin cevabını arayır.
İşler yaman karışık,beyin düşmüş teşvişe.
Ortada kalıb böyle,kulak verir geçmişe
İçinde edir savaş geçmişle,gelecek.
Şimdi kalmış gölgede,savaş nasıl bitecek?
Nedir gören bu geçmiş birde ele gelecek?
Bu soru çözülmeden savaş nasıl bitecek?
Geçmiş der ki bunu ben sana doğru söylerim.
Deneyimden bilirim sana yalan demerim.
Kulak verme sen ona geleceği kim bilir?
Kimden sorsan ele beni güçlü gösterir.
Bu boş konuşana sen hiç de güvenme.
Seni yalnışa saptırır benden uzak düşünme.
Gelecekse bu anda girir ele oyuna.
Bu hep böyledir seni sokar oyuna.
Sen sadece bana bak gör gelecekte ne var.
Orada üstün birine dönüşüb,değişmek olar.
Geleceği nasıl ben gösterim ki,sana ben.
Bakıp göresen orada,sen kendin nasılsın.
Ama unutma ki,sen nur her zaman gelecek.
Geçmiş ise karanlık,ışık sadece gelecek.
Bu savaşsa durmuyor hala devam edir.
Beyin karışıklık içinde hangi doğruyu deyir?
Yüz çevirsem geçmişe bilgiler elden gider.
Kulak versem geçmişe o günler nasıl geler?
Hala çözemedi bunlar nasıl var olmuş?
Bu sorular çözülmür iç karanlık olmuş.
Bakalım var mı hem geçmiş,hem gelecek?
Sorular çözülmezse ışık nasıl gelecek?
Geleceği düşünen gören nedir o,bilir?
Ama geçmişin karanlık olduğunu ne deyir?
Belki de ikisinin geçmiş kendi düşünür?
Baksın kendi bilginin dışında hiç düşünür?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.