Karısının ölümüne yakın bir gün bir kır gezintisinde, yeşilliklerin ortasındaki bir sundurmanın altına sığınıyorlar, "mutluyum" diyor yazar, "şu ânın olduğu gibi kalmasını ve hiç değişmemesini isterdim", karısı ise, "ölümümden konuşmalıyız" diyor, "şimdi değil, şu anı bozma" diyor yazar, "hayır şimdi konuşmalıyız, ben öldüğümde çekeceğin acı şu anda hissettiğin mutluluğun parçası, o acı yoksa bu mutluluk yok, anlaşma böyle."
Anlaşma böyle,
acı yoksa mutluluk yok.
Mutluluk varsa acı var.
Karanlıkta Sabah Kuşları
·
63 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.