‘İğdenin dalları yerdedir’; çünkü bozkırın kıraç göğsüne kök salarak ayakta durmayı öğrenmiş bir ‘Hüda-yı nabit’tir: Nazlanmaz tahammül eder, yüksek sesle konuşmaz fısıldaşır, cezbetmez yalnızlığı bilir, muaşakadan anlamaz dikeni çelik gibidir; üstelik derler ki gölgesi yılan yatağıdır.
Sayfa 8Kitabı okuyor
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.