Babamla İsvan aklımdan çıkmıyordu bir türlü. Yönümü nereye dönersem döneyim onlardan birine yaklaşıyormuşum duygusuna kapılıyordum. İkisi arasında gerilmiş bir iğtim sanki, teldim ya da tel; tenimde kocaman bir vınlamayla biriktirerek her adımda geriliyordum.
Sayfa 184Kitabı okudu
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.