Ensiz Necip'in kolunu tutan Yassı Bekir gülmekten iki kat, "Bayılacağım," dedi, "şerefsizim gülmekten kasıklarım çatlayacak"
Ensiz Necip'se ondan geri değildi. Gülmekten onunda gözlerinden yaşlar boşanmıştı:
"Sinama, anam avradım olsun sinama halt etmiş!"