Ebru Ince yorumladı.
Düşünüyor insan yazarken- gerçekten bunları benden başka okuyacak kimse var mı diye. Yani laedri olarak gönderebilirim tabii ki her daim dünyaya, ama benim altımda benimle alay etmeden okuyacak, benim yazdığımı bilecek... İşte burada duraksıyor insan. Etrafta başkaları da varken yazmak çok garip değil mi? Sanat sanat içinse yazmak da benim için
··
1.909 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Erhan hocam !!! :)) şu "milyonlarca tuğladan oluşan ,den sonraki kelime ??? nedir??onu çözerek rahat uyurum sanki :)) selamlar ❤️
Yeterli siz rahat uyuyun, sildim bir "m" yi, teşekkürler :)
1 sonraki yanıtı göster
Okurken insan düşünüyor bunları yazanlar iyi ki var diye :) Burayı okuyan var, anlayan- anladığını sanan, kendi içinde anlamlandıran belki de başkalaştıran var… Duvarı da böyle böyle örüyoruz belki? iyi mi bu kötü bilmiyorum ama bilmeye de gerek yok sanki...
İyi geldi Erhan bey, uzun zaman olmuştu sanki -ya da ben denk gelmemiştim. Kaleminize sağlık
Teşekkürler İclal Hanım, iyi kötü düşünürsek yazamayız zaten bence. Evet epey olmuştu , sağolun:)
Kesinlikle yazmalısınız.
Kaleminize sağlık.😊
Tamda gözlerim kapanmak üzereyken her bir satırında biraz daha açarak,keyifle okudum.:)
Birisi bunları okudu, sevdi:) Yazan eller dert görmesin.
Var, hocam. Siz yeter ki yazın, bizler de böyle keyifle okuyalım. Kaleminize sağlık...
Var, buradayız ve buradasınız. :)
Şimdiye kadar yazılarınızdan okuyabildiklerim içinde en beğendiğim bu oldu. Bir kez daha hissettiğim her birimizin peşinden gittiği ya da gitmeye mecalinin dahi kalmadığı o duygu: ''Aidiyet.'' Bundandır ağaçlara, çiçeklere vurgunuz. Toprağımız nereden karıldı bilmeyiz ama ait olduğumuz yere kavuşana kadar burnumuzda tüten bir hasret var.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.