Arif bey, biraz düşündükten, sonra, "Galiba analarımız, babalarımız, öğretmenlerimiz, arkadaşlarımız, yani kimse senin ne olduğunla ilgilenmiyor, herkes senin ne olman gerektiğiyle ilgileniyor," dedi. Biraz daha
düşündü ve konuşmasına devam etti: "Sanırım kendi duygularımızı tanıyıp, anlayıp, o duygulara saygılı davranacağımız yerde, o duyguları bastırmayı, reddetmeyi, kabullenmemeyi öğrendik."
Sayfa 297Kitabı okudu
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.