"Seni Petrograd'dan alıp getiren at ben değilim," dedi bana, gürleyerek. "O benim kız kardeşim Gece Yarısı Midillisi'ydi. Sonra benim erkek kardeşime bindin, yani Öğle Vakti Atı'na. Gün doğumu gibi kıpkırmızı olan. Senle ben yeni tanıştık. Ben, Şafak Beygiri'yim ve buraya gelebilmek için hepimize binmek zorundasın. Benim adım Volçiya-Yagoda."
"Sana kurt-yemeği adını mı verdi?" diye sordum çünkü o zamanlar Koşey'in mizah anlayışından haberim yoktu.
Volçiya tekrar homurdandı ve burnundan kıvlcımlar çıktı. "Hepimiz öyle değil miyiz?" dedi.
Sayfa 87Kitabı okudu
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.