Gönderi

"Atadan kalma kasılmaların sürükleyiciliği olmasa binlerce göz gerekirdi bize, saklı gözyaşlarımız için ya da yenecek tırnaklar, kilometrelerce tırnak… Artık akmayan bu zaman başka türlü nasıl öldürülür? Bu bitmez tükenmez pazarlarda var olma acısı kendini tümüyle gösterir. Bazen bir şey içinde kendimizi unutmayı başarırız ama dünyanın içinde kendimizi nasıl unutabiliriz? Bu olanaksızlık o acının tanımıdır. Bu acının yakaladığı kimse hiçbir zaman iyileşmeyecektir, evren tamamıyla değişse bile. Değişmesi gereken yüreğidir, oysa yürek değişmez; onun gözünde, var olmanın da tek bir anlamı vardır; acısına gömülmek, gündelik bir nirvanaya varma talimi onu gerçeksizliğin algısına yüceltene dek.."
·
511 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.