Her zaman da engelleyecek.. >3
''İyi misin?''diye sordum.Anlamsız bir soru olduğunu bilmeme rağmen ondan iyi olduğunu duymaya ihtiyacım vardı.
Gözlerini yorgun bir şekilde kapatarak başını hafifçe salladı ve ''İyiyim Doğa,''dedi.''Korkma.''
''Kalkabilecek misin?''diye sorduğumda gözlerini açıp gözlerimin içine baktı.Gözlerimde nasıl bir ifade vardı bilmiyordum ama bakışları yorgun ve derindi.
''Korkma.''dedi.''Buradayım.''
''Evet,''dedim gözlerinin içine bakarak.''Sen beni bu kadar kötülüğün içinde bir başıma bırakmazsın.''
''Bırakmam,''dedi.
''Beni mahvedeceklerini biliyorsun,''Bu sözlerimin ona dokunacağını biliyordum.Gözlerindeki yorgunluğun sadece aldığı yaradan olmadığını da biliyordum.Ediz yorgundu.
Yavaşça kolunun altına girerek,''Kalkmaya hazır mısın?''diye sordum.Kaybedecek zamanımız yoktu.
Cevap vermek yerine ağırlığının bir kısmını üzerime vererek yerden kalkmaya başladı.Ağırlığının sadece bir kısmını üzerime verse bile buna gücümün yetmeyeceğini hissettim ama direndim.Beraber ayağa kalktığımızda Ediz dengesini sağlamakta güçlük çekti ve onunla birlikte benim de dengem bozuldu.
Sırtım duvara çarptığında Ediz son anda bir elini duvara,başımın yanına yasladı ve bütün ağırlığının üzerime binmesini engelledi.
Sayfa 384 - Ediz Ve DoğaKitabı okudu
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.